Als gemeente willen we naar een economie die niet langer lineair is (produceren-consumeren-weggooien), maar juist circulair. Daarin speelt het opnieuw gebruiken van afval een centrale rol. We noemen dat ook wel ‘afval = grondstof’. Dat heeft de gemeenteraad al in 2012 afgesproken en dat hebben we in ons coalitieakkoord nog eens bevestigd.
Restafval is in het principe van de circulaire economie een ongewenste afvalstroom. Restafval wordt immers opgestookt. Dat is niet goed voor de wereld én ook niet goed voor de portemonnee van onze inwoners. Restafval is immers duur om te verwerken. Voor plastic afval daarentegen krijgen we juist een vergoeding.
Dan is het wel van groot belang dat plastic afval (eigenlijk: plastic-, metaal/blik- en drankverpakkingen) niet te veel vervuild is. Dat betekent dat er ook daadwerkelijk niets anders in deze afvalstroom komt dan wat ervoor bedoeld is. De afgelopen jaren nam die vervuiling toe. Vooral volle verpakkingen van etenswaren en restafval zijn de oorzaak. Daardoor kan dit afval worden afgekeurd voor recycling. Dat betekent dus méér verbranden en méér betalen (want terwijl gerecycled afval geld oplevert, kost het verwerken van restafval juist fors geld).
In een notendop zit het dus zo: hoe minder restafval een gemeente heeft, hoe lager de afvalstoffenheffing kan zijn. Goed scheiden is dus niet alleen een zaak van de aarde, maar ook een zaak van de portemonnee van alle inwoners.