"Ons" mooie St Annaterrein.
Bewust begin ik met het woord "ons". Vele inwoners van Venray kennen het. Van vroeger omdat ze er gewerkt hebben of als bezoeker van de vroegere jaarlijkse fancy-fair waar geld voor de missie werd opgehaald, of gedurende de laatste jaren als wandelaar op dit door de eigenaar opengestelde terrein. Ja, en van dat laatste is zich niet iedereen bewust. Er is een eigenaar. Een eigenaar die dit voormalige door een kloosterorde opgerichte instituut vele jaren geleden heeft overgenomen en ook tot enkele jaren geleden is blijven gebruiken als instituut.
Door nieuwe inzichten in de gezondheidszorg , waarbij onder andere de scheiding tussen mannen en vrouwen ziekenhuizen is opgeheven, waar huizen met meer comfort en veiligheid gewenst werden en waar de keuze gemaakt is om mensen meer in een woonomgeving te laten wonen en aan hun genezing te laten werken, zijn er vele grootschalige instituten zoals St Anna overbodig geworden.
Het is als het sluiten van een fabriek om organisatorische redenen waar de eigenaar dan moet zorgen voor een bestemming voor het leegstaande pand.
Nu is de "fabriek" het St Annaterrein waarmee velen van ons een emotionele band hebben.
Wat mooi, wat zonde van het slechte onderhoud, waarom koopt de gemeente het niet, en meer van dit soort reacties die aantonen dat er een emotionele band bestaat tussen de bevolking van Venray en het terrein.
Wat mensen op zo een moment vergeten is dat een leegstaand pand zonder bestemming een blok aan het been is voor de eigenaar. Een gigantisch groot blok, oftewel een soort bodemloze financiële put waar hij als eigenaar van af moet.
Vele pogingen zijn er gedaan om er iets van te maken en velen vinden dat ze daar echt aan hebben bijgedragen en nog meer mensen vinden dat de gemeente het maar moet oplossen.
In mijn optiek leuk om te weten maar zonde om dit te blijven herhalen.
1. De gemeente is er niet voor om grootschalig risicovol vastgoed te verwerven.
2. Al die ideeënmakers wil ik danken voor de inzet, maar tevens stellen dat het bij ideeën gebleven is.
Nu het instituut een partner gevonden heeft die er, buiten goede ideeën, ook daadwerkelijk geld in gaat stoppen moeten we dankbaar zijn en deze ontwikkeling positief-kritisch blijven volgen.
Want laten we eerlijk zijn, de eerste indrukken van de plannen zijn geweldig.
Een terrein dat niet puur en alleen maar volgebouwd wordt om er het maximale rendement uit te halen. Het huidige plan behelst de bouw van ongeveer 150 woningen minder dan de plannen van 15 jaar geleden. Resultaat is dan dat er ruim voldoende park en wandelgebied overblijft voor ons als burgers.
Enkele mooie panden worden gerenoveerd, maatschappelijke functies zijn er ook welkom.
Een horeca plek willen ze ook verwezenlijken.
En om dit alles mogelijk te maken zullen er ook enkele panden weg gaan. Het plan dat nu voorligt is vooral een parkachtig plan. Natuur waar toevallig ook in gewoond kan worden. En niet zoals vele projectontwikkelaars doen, zoveel mogelijk woonoppervlakte creëren met weinig oog voor de natuur.
Laten we blij zijn met deze ontwikkelingen en de komende tijd de gemeente en de ontwikkelaar de kans gunnen om er gezamenlijk een mooi project van te maken.
Frank P.N. Nelissen
Voorzitter Stichting Stadspark Venray.