Een zeer actueel, in het oog lopend voorbeeld van een vernieuwende inzamelingsaanpak komt echter van een gemeente die zich niet kan beroepen op een stedelijk karakter. Bij het schrijven van dit artikel stond de plattelandsgemeente Horst aan de Maas op het punt om een proef te starten waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen de GF-fractie en de T-fractie.
Wethouder Stas vertelt dat uit onderzoek is gebleken dat in zijn plattelandsgemeente het tuinafval zo'n 80 procent van de gehele stroom betreft. "Door het tuinafval niet te vermengen met de relatief kleine GF-fractie kan er een veel betere, zuiverdere compost worden gemaakt, die makkelijker is af te zetten. De inzameling van het tuinafval gaan we doen door zo'n 500 bladkorven in de gemeente te plaatsen en daarmee besparen we ongeveer de helft van onze inzamel- en verwerkingskosten." De pilot, waarvoor door het Ministerie van VROM expliciet toestemming is verleend, werd ingegeven door de noodzaak om de afvalinzameling opnieuw in te richten. Dit als gevolg van de fusie van drie gemeenten waaruit Horst aan de Maas was ontstaan. De bladkorven waren overigens geen nieuw fenomeen maar vooral bedoeld voor het vele bladafval uit de openbare ruimte. Door ze in grote getale te plaatsen, kan ook het particuliere tuinafval er in belanden. De GF-fractie kan in principe mee met het restafval maar de gemeente hoopt voor deze stroom ook veel thuiscomposteervaten à raison van 110 euro te slijten. De incentive voor de burger is dat ze daardoor kleinere grijze afvalcontainers nodig hebben. De omvang van deze containers is namelijk bepalend voor de jaarlijkse afvalstoffenheffing